
Vorige week plaatste ik iets op Instagram Stories en Twitter over de onzekerheden van schrijvers, wat veel herkenbaarheid opriep. Je hoort (bijna) nooit iemand over hoe stil het was bij een lezing of signeersessie. Je ziet alleen foto’s van drukke evenementen. En dat moet anders, want die schaamte is nergens voor nodig.
WorkJuice nam daarna contact met mij op voor een openhartig interview, dat je hier kunt lezen: