Volgende week is het zover: de literaire marathon ter ere van het 25-jarig bestaan van @passionatebulkboek. 36 uur onafgebroken literaire voordrachten in de bijzondere ambiance van debatpodium Arminius in Rotterdam. Met voordrachten van maar liefst 300 bekende schrijvers en aanstormende schrijftalenten.
Je kunt erbij zijn! Hiervoor moet je wel een gratis kaartje bestellen. Ik ben zaterdag 2 oktober te zien in de Grote Zaal tussen 15.00 en 16.00 uur.
Heel eerlijk gezegd snap ik er niks van dat mijn naam op deze mooie poster staat, tussen allemaal grootheden, maar ik vind het natuurlijk wel een grote eer. Vandaar dat ik er nog even naast ben gaan staan en ernaar wijs. đđđœ
Gisteren was het eerste boekenbal voor het VMBO. 1000 leerlingen, een boekenmarkt, uitgeverijen en auteurs en verschillende workshops. En dan word je wakker met dit item van Alkmaar Centraal:
Dit najaar zullen acht basisscholen uit Vlissingen, Oost-Souburg, Vrouwenpolder, Serooskerke en Middelburg starten met een lesprogramma van stichting De Schoolschrijver. Deze succesvolle programmaâs rond lezen en schrijven duren een maand en worden afgesloten met een bezoek van kinderboekenschrijvers – de zogeheten Schoolschrijvers – als Marlies Verhelst, Chinouk Thijssen en Marco Kunst.’
In mijn kinderboekenreeks LĂșcia Flores heb ik er bewust voor gekozen om LĂșcia een bril te geven. Ik heb zelf al vanaf mijn twaalfde lenzen, maar tot die tijd was ik een brildrager. Al heel vroeg had ik een behoorlijk hoge sterkte, dus dat betekende dikke glazen (die later gelukkig wel iets dunner geslepen konden worden) en dat vond ik als kind heel erg. Mijn ouders zorgden ervoor dat ik de mooiste monturen had, en zo had ik zelfs een tijdje een heleboel monturen, in alle kleuren die je kon bedenken. De glazen kon je steeds eruit wippen en in een andere bril plaatsen.
Dat gegeven vond ik leuk voor LĂșcia, en toen verzon ik dat haar bril steeds meekleurt met haar omgeving. Loopt ze langs water, dan kleurt haar bril blauw. Komt ze voorbij een bos, dan wordt haar bril groen. Ligt ze in haar roze slaapkamer, ja hoor, dan is haar bril helemaal roze. Maar dit gebeurt alleen wanneer ze eerst met de Welbefaamde Betoverde Limotrein naar een bijzondere wereld is gereisd.
Fotoâs van die verschillende monturen kan ik nergens vinden, dus dan maar een van mijn âgroep 8-brilâ. đ
Afscheid van mijn Schoolschrijver-school. Vandaag moest ik er echt aan geloven. Ik kreeg een heel hard applaus en bloemen. đ En een hoop bedankjes van de leerkrachten die aangaven dat hun leerlingen echt meer leesplezier hebben gekregen sinds mijn komst. Sommigen werken zelfs elke dag aan hun eigen verhaal! Boeken zijn tot leven gekomen op IBN-I-Sina. đ
Mijn allereerste Halfjaarprogramma als Schoolschrijver zit erop, en wat een boel tekeningen heb ik in die tijd verzameld, maar vooral veel mooie herinneringen.
Het Schoolschrijver-effect in opmerkingen van leerlingen:
âJuf, mag ik straks verder schrijven aan mijn verhaal? Het gaat echt heel spannend worden.â – groep 7
âIk denk dat ik later schrijver wil worden.â – âEn ik illustrator!â – groep 4
âJuf, wij zijn samen een boek aan het maken. Wilt u het lezen?â – groep 7
âDit is de leukste les en de leukste dag ooit!â – groep 4
âU bent echt een lieve juf.â – groep 7
âIk ga u missen.â – groep 4
âUw boek klinkt echt heel spannend.â – groep 7
âMevrouw, slaapt u ook met dat lint om?â (over de Schoolschrijver-sjerp) – groep 4
âIk kan al heel goed lezen en schrijven, en later wil ik schrijfster worden.â – groep 4
Op de vraag wat er in je hoofd zit en nodig hebt om te schrijven: âHersenen.â – groep 2
âBent u een prinses?â – groep 1
âWaarom kunt u niet het hele jaar bij ons blijven?â – groep 7